اینکه ما محیط اطراف را به شکل سه بعدی می بینیم به این دلیل است که دو چشم داریم . فاصله ای که بین چشمها وجود دارد و تفاوت منظر دید آنها ، باعث می شود هر کدام تصویر مربوط به خودش را ببیند . نور هایی که از اجسام خارج می شود ، سه نور اصلی را در بر می گیرد که عبارتند از سبز ، قرمز و آبی . یه موضوع مهم در ارتباط با این سه نور اصلی این است که اگر یکی از آنها را از فیلتری که رنگ دیگری است رد کنیم ، چیزی که این طرف فیلتر دیده می شود ، سیاه خواهد بود . مثلاً اگر نور قرمز را ار طلقی آبی رنگ رد کنیم ، چیزی که می بینیم به جای قرمز ، سیاه است . از این ویژگی برای ساخت عینک های سه بعدی استفاده می شود ؛ یعنی تصویر دیگری را با رنگ دیگر ایجاد می کنند . عینک های سه بعدی به جای شیشه از دو طلق تشکیل تشکیل شده که رنگ های مخالف دارند . مثلاً اگر تصویری را که به چشم راست باید برسد ، به رنگ قرمز کشیده باشند ، طلق آبی را چلوی چشم چپ می گذارند و اگر تصویر چشم چپ را آبی کشیده باشند ، جلوی آن طلق قرمز قرار می دهند . اگر تصاویر صحیح کشیده شده باشند ، هر چشم تصویر مربوط به خودش را می بیند و در نهایت تصویر کل دیده شده ، تصویری سه بعدی خواهد بود .
تبلیغات